Strabizmi zakonisht mund të rregullohet kur zbulohet dhe trajtohet herët. Nëse nuk trajtohet, truri përfundimisht do të injorojë imazhet vizuale të syrit më të dobët. Ky ndryshim – i quajtur ambliopia, ose “syri dembel” – mund ta bëjë shikimin të turbullt, të shkaktojë shikim të dyfishtë dhe të dëmtojë perceptimin e thellësisë së fëmijës (të parit në 3D). Këto probleme mund të bëhen të përhershme nëse nuk trajtohen.
Fëmijët mund të lindin me strabizëm ose ta zhvillojnë atë në fëmijëri. Shpesh, shkaktohet nga një problem me muskujt që lëvizin sytë dhe mund të jetë gjenetike.
Shumica e fëmijëve me strabizëm diagnostikohen kur janë midis moshës 1 dhe 4 vjeç. Rrallëherë, një fëmijë mund të zhvillojë strabizëm pas moshës 6 vjeç. Nëse kjo ndodh, është e rëndësishme që fëmija të shkojë menjëherë te mjeku për të përjashtuar kushte të tjera.
Sa më herët të trajtohet strabizmi, aq më mirë. Kjo për shkak se lidhjet kryesore midis syve dhe trurit të një fëmije formohen rreth moshës 8-vjeçare.
Nëse strabizmi trajtohet herët, fëmija juaj do të ketë një shans më të mirë për të përdorur të dy sytë, duke zhvilluar vizionin binocular dhe perceptimin e thellësisë.
Syzet: Mjekët tanë mund t’ju rekomandojnë syze për të korrigjuar problemin.
Patching: Ndonjëherë ne mund të rekomandojmë vendosjen e një lloj fashoje mbi syrin që funksionon normalisht për disa orë çdo ditë. Kjo mund të ndihmojë t'i kujtojë trurit se duhet t'u kushtojë vëmendje të dy syve, gjë që ndonjëherë mund të përmirësojë gjendjen.
Kirurgjia e muskujve të syrit zakonisht nevojitet për të drejtuar sytë dhe për të parandaluar humbjen e shikimit kur ndërhyrjet e tjera nuk funksionojnë. Kirurgjia përfshin shkëputjen e muskujve që po shkaktojnë shtrembërim dhe rilidhjen e tyre në një vend të ri.
Është e vështirë të besohet se një fëmijë do të ulet pa lëvizur për rregullimin që duhet bërë, por ekipet tona kirurgjikale dhe anestezike i kryejnë këto procedura në mënyrë rutinore dhe dinë se si ta ndihmojnë një fëmijë të qëndrojë i qetë dhe bashkëpunues gjatë gjithë procesit.
Nëse fëmija është shumë i vogël ose shumë i frikësuar për të bashkëpunuar për kirurgjinë, procedura mund të përfundojë me një anestezi të shkurtër dytësore në dhomën e rikuperimit.
